ежіре

зат. жерг. Малды уақытша қамайтын жер (қаша). Қырықтықшы қойды әперушіден немесе е ж і р е д е н өзі алып, сол жақ бүйірінен жатқызады (Қазақст. ауыл шаруаш., 1962, №7, 56).